Na jesienne smutki

Ech, spochmurniało za oknem, za drzwiami jesienna depresja niecierpliwie nogami przebiera... Ja - gdy tylko słońce znika mi z pola widzenia, od razu czuję się, jakby mnie ktoś z prądu wyłączył. I najchętniej zapadłabym w długi, zimowy sen (albo wyprowadziła się do Grecji lub Włoch).
Tymczasem jednak na lenistwo pozwolić sobie nie mogę, więc aby połączyć przyjemne z niezbędnie pożytecznym, zabrałam się za piękne, materiałowe róże, które od kilku już miesięcy czekały w szufladzie. Mam nadzieję, że to będzie namiastka odtrutki na jesień.